Inhoudelijke bijdrage van Wim Kok verrast de Staten

Afgelopen vrijdag 11 april heeft Statenlid Wim Kok een inhoudelijke bijdrage geleverd aan het debat over risicomanagement. Zijn bijdrage heeft de Staten (positief) verrast. Lees verder en kijk onderaan de bijdrage waarom.

"Voorzitter, voor de SGP is risicomanagement geen doel op zich, maar een onmisbare manier van besturen in onzekere tijden. Het stelt ons als provincie in staat om met open ogen beleid te voeren: inzicht te krijgen in wat mis kan gaan, én vooral: kansen te zien in die risico’s. Want ieder risico is, andersom bekeken, een kans om betere keuzes te maken. Wie risico’s serieus neemt, maakt ruimte voor visie, prioritering en bestuurlijke scherpte.

Het beleid dat vandaag voorligt, sluit goed aan bij die gedachte. Het is zorgvuldig opgebouwd, systematisch ingericht en sluit naadloos aan op het coalitieakkoord dat pleit voor een realistische inschatting van risico’s. De SGP is blij met de koppeling van het weerstandsvermogen aan de algemene reserve en met het feit dat dit beleid aansluit bij de planning- en controlcyclus.

De SGP is bovendien blij met de overname van het advies van de auditcommissie om de risico’s voortaan in concrete bedragen te benoemen, in plaats van in bandbreedtes. Dat bevordert de transparantie en het realisme in onze financiële rapportages.

Daarnaast hechten wij eraan dat risico’s ook dan worden benoemd wanneer een exact bedrag nog niet bekend is. In de commissievergadering is toegezegd dat het college dit inderdaad zal doen en wij rekenen erop dat dit consequent wordt toegepast.

Ook in ons verkiezingsprogramma maken we duidelijk dat goed bestuur begint met degelijke financiële keuzes. De provincie moet risico’s beheersen, reserves op peil houden en verantwoord omgaan met publieke middelen. Dit beleid helpt om die opdracht ook werkelijk handen en voeten te geven.

Maar voorzitter, met een goed beleidsdocument zijn we er nog niet. De praktijk is weerbarstig. En juist daarom plaatsen wij enkele kritische kanttekeningen. Ten eerste: het gekozen zekerheidspercentage van 90% is begrijpelijk, maar roept ook vragen op. Zijn we niet té voorzichtig? Loopt de provincie hierdoor het risico beleidsruimte te verliezen, juist waar urgentie en investeringen nodig zijn? Anders gezegd: helpt dit beleid ons vooruit, of werkt het straks als een rem?

Ten tweede: Zeeland rekent – anders dan sommige andere provincies – stille reserves en belastingcapaciteit niet mee in de bepaling van de risicobuffer. Dat getuigt van voorzichtigheid, wat de SGP in beginsel waardeert. Maar hoe kijkt het college naar de gevolgen hiervan op langere termijn? Kunnen we op deze manier flexibel blijven inspelen op onverwachte situaties?

Ten derde en misschien wel het belangrijkst: risicomanagement staat of valt met de toepassing ervan. Een beleid als dit moet doorleven in de organisatie. Het moet niet enkel besproken worden op papier, maar voelbaar zijn in de werkwijze van ambtenaren, projectleiders én bestuurders. Welke concrete (extra) stappen zet het college om eigenaarschap te stimuleren? Hoe voorkomen we dat dit verzandt in een periodieke risicoparagraaf, zonder invloed op het dagelijkse werk?

Voorzitter, de SGP wil ook benadrukken dat dit beleid kansen biedt. Door risico’s zichtbaar te maken, worden beleidsmakers en bestuurders gedwongen om keuzes te maken. Dat versterkt de prioritering. Het voorkomt dat we alles tegelijk willen en maakt ruimte voor gerichte inzet van middelen. Dat is niet zwak, dat is krachtig. Wees dus niet bang voor risico’s – wees bang voor blind beleid.

Tot slot voorzitter, voor de SGP is risicomanagement niet alleen een bestuurlijk instrument, maar ook een manier om invulling te geven aan onze Bijbelse opdracht: namelijk om met wijsheid, verantwoordelijkheid en vertrouwen te besturen. Juist de Bijbel roept ons op tot rentmeesterschap: om zorgvuldig en inzichtelijk om te gaan met wat aan ons is toevertrouwd. Niet uit angst om te falen, maar vanuit vertrouwen dat ons handelen uiteindelijk in Gods hand ligt. Wie risico’s onderkent, kan ook kansen benoemen – en juist zo recht doen aan de opdracht die wij als overheid ontvangen hebben.

Kortom, de SGP ondersteunt dit voorstel dan ook van harte en rekent op een college dat dit beleid niet alleen omarmt, maar ook tot leven brengt."

Deze bijdrage is echter niet klaar. Wie heeft deze bijdrage geschreven? Kijk verder via deze link om te weten waarom deze bijdrage de Staten heeft verrast.