Stikstof

Wij zijn het niet eens met het landelijk stikstofbeleid omdat het veel te eenzijdig afgewenteld wordt op de agrarische sector. Herstel van de natuur is nodig, maar niet ten koste van alles. Het landelijke beleid liet weinig ruimte over voor maatwerk in de provincie. We moeten inzetten op realistische maatregelen. De industrie en scheepvaart en buitenland (België) moeten ook meedoen in de aanpak omdat die in Zeeland het grootste aandeel in de stikstofuitstoot hebben. De Zeeuwse aanpak moet vooral gericht zijn op 'samen en realistisch' en perspectief wordt geboden aan de landbouwsector.

Vanuit de Rijksoverheid komt een stikstoffonds beschikbaar. Wij zetten als provincie in op investeringen in de blijvers. Daarmee creëren we toekomst voor de jonge generatie boeren door innovaties te ondersteunen. Met onze Zeeuwse ‘landbouwtour’ in 2022 hebben we veel ideeën opgehaald die toekomst geven aan de landbouwsector, ook in relatie tot het ‘stikstofdossier’ en de gelden die hiervoor beschikbaar komen. De gebiedsplannen die in 2023
vorm moeten krijgen, bieden daar ons inziens goede kansen voor.

Grondverwerving voor natuur vindt alleen op vrijwillige basis plaats. De SGP zet in op vrijwillige verplaatsing of indien de boeren daartoe bereid zijn, opkoop van bedrijven. Inzetten op areaal van ondernemers die hun bedrijfsvoering willen beëndigen middels het vestigen van voorkeursrecht kan een goed middel zijn.

Concreet:

• Bij vergunningverlening in het buitenland met stikstofdepositie tot gevolg in Zeeland moet de provincie sterk overwegen om bezwaar te maken. De gevolgen zijn immers voor Zeeland niet op een andere manier te beïnvloeden;
• Het legaliseren van een PAS-melding is een prioriteit bij het verkrijgen van stikstofruimte door de provincie;
• Het legaliseren van PAS-melders mag deze PAS-melders geen geld kosten, ze zijn immers buiten hun schuld om in deze situatie van onbehoorlijk overheidshandelen beland;
• Gebiedsplannen opstellen in nauwe samenwerking met bewoners en bedrijven ter plaatse. Daarbij oog hebben voor reeds gedane inspanningen, dus geen generieke peildatum voor vaststellen van doelen en beleid;
• Aandacht voor de personen die te maken krijgen met wijzigingen in hun bedrijf. De manier van communiceren door overheden, zo ook de provincie, doet er toe. Uitzichtloze boodschappen kunnen mensen tot wanhoop drijven, wat nooit het doel van communicatie en beleid kan en mag zijn;
• Onderzoek stimuleren naar stikstofarme gewassen. Daarbij het gesprek ook aangaan met ketenpartners (verwerkers, consumenten) zodat de keten van boer tot consument aangesloten is en de ‘nieuwe’ gewassen ook afgezet kunnen worden.