Veerse Meer visie: niet praten over, maar praten mét inwoners

Op vrijdag 8 oktober is de Gebiedsvisie Veerse Meer 2020-2030 vastgesteld in Provinciale Staten. Deze visie is bedoeld om de kwaliteit van het gebied te borgen en te versterken, waarbij waterveiligheid, natuur, (verblijfs)recreatie, landbouw, visserij, leefbaarheid en landschap met elkaar in balans zijn. Namens de SGP heeft Statenlid Harold van de Velde een inbreng geleverd. Zijn inbreng is hier terug te lezen. 

Voorzitter,

Er was eens een heel groot stuk water in een prachtige provincie. Mensen recreëren op en rond het water, tractoren bewerken het land aan de oevers van het meer, herten lopen in natuurgebieden en er is een heus aardbeieneiland. Je zou denken: niets meer aan doen. Toch? Maar de grenzen rond het meer zorgen voor verschillen. Soms groot, soms klein. Verschillen ten aanzien van bebouwing. Of de toegankelijkheid. Of betaald parkeren of niet. U heeft vast al geraden dat ik het over het Veerse Meer heb.

Gelet op de ontwikkelingen in de afgelopen jaren, is het nodig dat er een duidelijke toekomstvisie ligt voor het Veerse Meer. Wat maken de overheden wel en niet mogelijk? Deze visie geeft hierop een eerste antwoord. Het is geen antwoord van de Provincie. Het is vooral een antwoord van inwoners, ondernemers en organisaties die rondom het Veerse Meer actief zijn, samen met gemeentelijke overheden. Althans dat zou het moeten zijn. Als politiek hebben we de plicht om scherp te zijn of dit op een goede wijze gebeurt. En hoe belangen worden gewogen. Diverse reacties zijn er geweest waar het gevoel van betrokkenheid en het ‘praten mét ipv praten over’ vraagtekens opriep. De SGP kan voor nu geen zaken zien waarbij belangen niet goed zijn gewogen. Wel is het een opdracht aan alle overheden en vooral aan gemeenten om met de grondeigenaren om tafel te gaan zitten. Ik heb zelf bij mijn werkbezoeken ervaren dat dat niet in elke gemeente het geval is. Kan het College aangeven wat zij voor actie gaan ondernemen richting de gemeenten? Ziet het College voor zichzelf daar een rol in als regievoerder? Juist om verschillen te verkleinen is het belangrijk dat iedereen zoveel mogelijk dezelfde lijn hanteert. De SGP heeft nog een aantal aandachtspunten.

Kleinschalige initiatieven
De kracht van het Veerse Meer. Die moeten we stimuleren en kijken naar de mogelijkheden. Anders is het risico groot dat er grote bouwprojecten komen die weer tussen de regels door glippen.

Volgorde besluitvorming
De volgorde van besluitvorming is een les voor de toekomst. Nu wordt overal geduid: het is een visie van de Provincie. Nee! Bovendien kunnen wij als provinciale volksvertegenwoordigers de signalen uit de gemeentelijke besluitvorming niet meer meenemen in ons overkoepelend beeld. En eventueel daar nog iets aan bijdragen.

Verkeersafwikkeling
Verkeersafwikkeling rondom Veerse Meer: Dit vormt een grote uitdaging, met name bij Arnemuiden en richting de Deltaweg over Wolphaartsdijk. Er liggen plannen, maar wie gaat wat betalen, daar komt het op aan. Wel overal flinke economische activiteiten rondom het Veerse Meer, maar nog geen afspraken over de consequenties en wie wat bijdraagt. Mogelijk een extra afslag op de A58. Draagt ook de gemeente Middelburg hier aan bij net als bijvoorbeeld Goes? Er is veel vrijblijvendheid in deze visie op deze punten. Kan het College aangeven wat de inzet van de Provincie is op dit belangrijke aspect?

Habitatrichtlijn
De VVD gaf aan dat we in dat kader vaak de problemen opzoeken in plaats van oplossen. De SGP deelt die mening en waakzaamheid is inderdaad geboden.

Voorzitter tot slot, ik herhaal graag onze wens. Wanneer er nu verder gesproken wordt over de acties die in de visie staan, hoopt de SGP dat het College vinger aan de pols wil houden dat de gemeenten vooral MET eigenaren en inwoners om de tafel gaat en dat dat overal gebeurt. Even geen afvaardigingen of communicatie via het lokale krantje. Maar gewoon van mens tot mens. Of van mens tot overheid in wederzijds vertrouwen. En tevens open staan voor kleinschalige initiatieven en net als in de geest van de omgevingswet te kijken naar de mogelijkheden in plaats van onmogelijkheden.