Huisvesting arbeidsmigranten en statushouders

De afgelopen jaren is op veel plaatsen de situatie ontstaan dat arbeidsmigranten gehuisvest worden in woonhuizen in woonwijken. Als dat op vrij grote schaal gebeurt, kan dat negatieve effecten voor deze woonwijken geven (o.a. veel extra auto’s in de straat, minder goed onderhouden tuinen en huizen, bewoners die niet bijdragen aan het in stand houden van de lokale voorzieningen en verenigingen etc.). En minstens zo belangrijk: ze houden (gezins)woningen bezet die ook erg nodig zijn voor mensen die een permanente woning zoeken, zoals bijvoorbeeld startende jongeren.

In diverse gemeenten zijn proefprojecten gedaan met meer centrale huisvesting voor ‘short stay’ arbeidsmigranten. De locaties voor zulke (semi permanente) huisvesting zijn vaak aan de rand van kernen op een bedrijventerrein. Als de provincie hier aan meewerkt (wonen op bedrijven terrein) en dit in haar Omgevingsverordening mogelijk maakt, dan zijn hier goede oplossingen mogelijk.

De provincie heeft de wettelijke taak om toe te zien op de gemeente of statushouders worden gehuisvest. De provincie kan ingrijpen wanneer dat niet voldoende gebeurt. Wij willen dat voorkomen door samenwerking tussen gemeenten in Zeeland te stimuleren.

Concreet:

• Centrale huisvesting van arbeidsmigranten stimuleren om dorpskernen en wijken te ontlasten;
• Een percentage afspreken voor het aantal woningen voor kwetsbare doelgroepen;
• Oog houden voor wachttijden voor sociale huurwoning t.b.v. eigen inwoners;
• De provincie spant zich vanuit haar wettelijke taak in voor de integratie van statushouders door hun woonomgeving zoveel mogelijk te spreiden.